งานชิ้นนี้เป็นการสรุปและวิเคราะห์ถึงบทเรียนที่ผ่านมาในการสนับสนุนอาชีพเสริมและอาชีพทางเลือกและเสนอแนวทางเพื่อการสนับสนุนอาชีพในอนาคตเพื่อที่ชาวอูรักลาโว้ยจะได้มีโอกาสและทางเลือกอาชีพมากขึ้นในขณะที่อาชีพพรานผู้เก็บหา-ล่าสัตว์ทะเลและอาชีพประมงนั้นค่อยๆเสื่อมถอยลง
ภายในระยะเวลา 30-40 ปีที่ผ่านมา ชาวอูรักลาโว้ยได้เปลี่ยนแปลงจากพรานผู้เก็บหา-ล่าสัตว์ทะเล (hunter-gatherers) มาเป็นชาวประมงพื้นบ้าน (traditional fishers) ที่ต้องอาศัยเครื่องยนต์และเครื่องมือประมง ซึ่งต้องลงทุนมากขึ้นทำให้ต้องพึ่งพาเถ้าแก่หรือพ่อค้าคนกลางมากขึ้น อีกทั้งในช่วงระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา อาชีพประมงมีข้อจำกัดมากขึ้น กล่าวคือมีกฎระเบียบเกี่ยวกับพื้นที่เครื่องมือ และสัตว์ทะเลที่คุ้มครองและหวงห้าม ในขณะเดียวกัน ต้นทุนการทำประมงสูงขึ้นสัตว์ทะเลมีจำนวนน้อยลง ทำให้อาชีพประมงมีความไม่แน่นอนในแง่ของรายได้และยังเสี่ยงต่ออันตรายต่างๆ
ที่ผ่านมา มีหน่วยงานและองค์กรต่างๆเข้ามาสนับสนุนอาชีพเสริมและอาชีพทางเลือกให้แก่ชาวอูรักลาโว้ยแต่เป็นที่น่าเสียดายว่าข้อมูลเกี่ยวกับโครงการ กิจกรรม ประสบการณ์ ความสำเร็จและความล้มเหลว รวมทั้งบทเรียนที่สำคัญเกี่ยวกับแนวทางและกิจกรรมการส่งเสริมอาชีพที่ผ่านมานั้นไม่ได้มีการบันทึกหรือเรียบเรียงไว้ หนังสือเล่มนี้แบ่งออกเป็น 5 บท คือ 1) ที่มาของโครงการและภูมิหลังของชุมชนอูรักลาโว้ย 2) สถานการณ์อาชีพประมงและการส่งเสริมอาชีพประมง 3) อาชีพอื่นๆ ในชุมชนและการส่งเสริมอาชีพ 4) สรุปบทเรียนของการส่งเสริมอาชีพเสริมและอาชีพทางเลือก 5) ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการส่งเสริมอาชีพในอนาคต